TÜRKONFED DOĞU AKDENİZ BÖLGESİ KARŞILAŞTIRMALI SEKTÖR ANALİZİ VE GÖRELİ ÜSTÜNLÜKLER ARAŞTIRMASI SONUÇLARI

Türkiye ekonomik kalkınmasını tabana yayarak sürdürmek zorundadır. Bunun ilk koşulu bölgesel kalkınmanın ülkenin öncelikli gündemi haline gelmesidir. TÜRKONFED, bu perspektifle, bünyesindeki federasyonların bölgelerinde, karşılaştırmalı sektörel üstünlükleri belirleyen ve bir gelecek tasarımı oluşturan çalışmalar yapmaktadır.

Bu çalışmalar, eksiksiz bir reçete sunma iddiasında değildir. Daha çok, benzeri çalışmalarda ihmal edilen bir boyutu dikkate almaktadır. Bölge ekonomisinin aktörlerinin yaklaşımlarını öne çıkararak, bölgesel kalkınma konusundaki tartışmalara bir zemin oluşturma iddiasındadır. Özellikle de Kalkınma Ajansları’nın çalışmalarına temel teşkil etme arzusundadır.

Bu çalışmaların ilki Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi için, ikincisi İç Anadolu Bölgesi için, üçüncüsü Doğu Karadeniz Bölgesi için ve dördüncüsü Batı Karadeniz Bölgesi için, beşincisi de Orta Karadeniz Bölgesi için gerçekleştirilmiştir.

TÜRKONFED Başkanlar Konseyi, Doğu Akdeniz Bölgesi için yapılan çalışma çerçevesinde, aşağıda sıralanan saptamalarda bulunmuştur:

Bölgenin gelecek on yılda önder ve göreli üstünlük taşıyabilecek sektörleri, mevcut

· Kimya, petrol, kauçuk ve plastik mamulleri sanayii

· Ziraat, hayvancılık ve balıkçılık

· Metal eşya, makina ve teçhizat, ulaşım aracı, ilmi ve mesleki ölçme aletleri sanayii

sektörlerinin yanı sıra,

· Bilişim hizmetleri

· Ulaştırma ve depolama,

· Turizm

sektörleri olarak belirlenmiştir.

Bu sektörlerin gelişmesinin önündeki engeller ve bu engellerin kısa ve orta vadede ortadan kaldırılabilmesi için öngörülen politikalar şunlardır:

1) Nitelikli eleman eğitimi eksikliğinin giderilmesi için:

Ülke genelinde meslek okulları geliştirilmeli, bu amaçla özel sektör teşvik edilmeli, meslek okullarını sanayinin ihtiyaçlarına yönlendirmek için, ilgili resmi kuruluşların, iş dünyasının ve akademisyenlerin katılacağı bir KONSEY oluşturulmalıdır.

Çocukların yetenek ve eğilimleri erken yaşlarda saptanmalı, bu yetenek ve eğilimlere göre, kimlerin ünivesiteye, kimilerin meslek okullarına yönlendirileceği belirlenmelidir.

Meslek okulları gibi, üniversitelerin eğitim-öğretim sisteminin de özel sektörün ihtiyaçlarına yanıt verecek tarzda düzenlenmesi temin edilmelidir.

Özel sektörün meslek içi eğitim programlarının kamu tarafından teşviki sağlanmalıdır.

2) Ar-Ge yetersizliğinin giderilmesi için:

Ar-Ge ile ilgili toplumsal bilinç ve farkındalık artırılmalıdır.

Rekabet gücünü artırmak için Ar-Ge teşvikleri sürdürülürken, özellikle KOBİ’lerin bu teşviklerden yararlanma kapasiteleri geliştirilmelidir.

Eğitim sistemimizde, araştırma geliştirme yaklaşımına ağırlık verilmelidir.

3) Yasal düzenlemelerden kaynaklanan sorunların üstesinden gelmek için:

AB standardlarına uyumlu mevzuat düzenlemelerine, ulusal şartlara ve ihtiyaçlara uygun şekilde hız verilmelidir.

4) Üretim üzerindeki mali yüklerin azaltılması için:

Üretim maliyetini artıran vergi ve vergi benzeri kamu yükleri azaltılmalıdır. Finansman giderlerinin azalmasını sağlayacak ekonomik tedbirler alınmalıdır.

Ayrıca,

· Çevrenin korunmasına yönelik maliyetlerin yarattığı sorunların aşılması için işletmelerin organize sanayi bölgelerinde ortak çözümler üretmeleri sağlanmalıdır.

· Planlamadaki eksikliklerden kaynaklanan, özellikle bu bölgede kimya ve metal sektöründeki sorunların üstesinden gelmek için; yeni organize sanayi bölgelerinin hayata geçirilmesi sağlanarak bölgede yassı mamul üretimi ile önü açılan otomotiv, beyaz eşya ve tarıma dayalı katma değerli metal işleme sanayiinin gelişmesi teşvik edilmelidir.

Ortaya çıkan ve genelde kısa - orta vadeli çözüm önerilerinin, sektör- iş dünyası örgütleri – üniversite işbirlikleri aracılığı ve kamu, yerel yönetimler ve parlamentonun desteği ile karşılanabileceği öngörülmektedir